Aikido

Czym jest Aikido?

Japońska sztuka wojenna Aikido jest rozległym systemem technik rzutów, dźwigni na stawy, uderzeń i unieruchomień, w połączeniu z treningiem tradycyjnymi japońskimi rodzajami broni jak miecz, kij i nóż. Stworzone zostało przez Morihei Ueshiba na początku dwudziestego wieku na podstawie jego własnych intensywnych studiów różnych systemów sztuk wojennych z użyciem i bez użycia broni, Aikido reprezentuje esencję wielowiekowej japońskiej wiedzy wojennej. Jest to jedna z najszerzej praktykowanych Budo, sztuk wojennych, na świecie.

Jednak Ueshiba (zwyczajowo nazywany O-Sensei lub czcigodny nauczyciel) był przekonany, że jego Aikido ma być uprawiane jako więcej niż tylko nauka metod walki. Japońskie sztuki wojenne pod wpływem sztuk medytacji i samodoskonalenia wewnętrznego zaczerpniętych z Indii i Chin, często kładły nacisk na polepszanie wewnętrznej jak również fizycznej integracji. Dzierżący odbierający życie miecz idealny wojownik w japońskim odczuciu jest więcej niż tylko maszyną do zabijania, jest on przykładem prawości, odwagi i lojalności, chętnie poświęcającym życie (ale nigdy honor) w imię swego pana i zobowiązań. Poznawszy te tradycje O-Sensei wyobrażał sobie Aikido nie tylko jako środek do zwyciężania wroga, ale także jako środek promowania pozytywnego charakteru idealnego wojownika i przede wszystkim przezwyciężania konfliktu dwoistości. Dla O-Sensei Aikido było ścieżką samodoskonalenia. On wierzył, że może ono być środkiem dla każdego, każdej narodowości, do kroczenia tą samą ścieżką. Aikido to shugyo: intensywny fizyczny i duchowy trening prowadzący do perfekcji ludzkiego charakteru i osiągnięcia prawdziwej mądrości.